نامه هایی که هرگز پست نشد (۱۵)

خب دیروز با حسن دراکولا رفتم چهار راه لشگر.

 همون قهوه خونه .   

یادته ....یادته که با لباس سربازی و پوتین نشستیم کنار میدون ؟گمونم کارگر نقاش شده بودیم . هیچکس رنگرز نمی خواست.

گفتی: بابا مارو باش همه یه پا رنگ کارن و ما مثه دزد ناشی افتادیم تو کاهدون.

بعدش رفتیم قهوه خونه .   یه دیزی و قلیون . 

طرف با اون سبیل چخماقی رفته بود تو بحرِ تو : که دختری یا پسر؟

وقتی گفتمت،  زدی زیر خنده و گفتی طرف تو کار تواست بچه خوشگل.     خندیدیم.
برا حسن دراکولا تعریف کردم . غش کرد از خنده 

اخم نکن .  خودت بهش لقب دراکولا دادی.

نامه هایی که هرگز پست نشد 

    

فتح الله کیاییها